Hoe schuld en slachtofferschap je belemmeren in persoonlijke ontwikkeling

Hoe lang blijf je in je slachtofferrol? En wat doet die slachtofferrol eigenlijk met je?

Nou, één ding kan ik je vertellen. De slachtofferrol brengt je voor geen meter vooruit.
Gewoon echt niet. Het maakt je eigenlijk hartstikke klein. Zet je niet tot stappen, maar laat je eerder stappen achteruit zetten.
Maar, onze mind, ons hoofd, vindt het wel heel fijn om in een slachtofferrol te zitten. Dan kunnen we namelijk lekker iedereen de schuld geven van waarom we ons zo voelen. Waarom we dingen niet voor elkaar krijgen.
En kunnen we wijzen naar anderen zonder zelf actie te ondernemen.

Selfcare: Vertrouwen op de signalen van mijn lichaam

De afgelopen paar weken, en dat is vast herkenbaar, raakte mijn agenda voller en voller. Sessies, opnames meetings, uitjes, dates, feestjes. Allemaal even leuk en gezellig. En ook allemaal wat ik niet hoefde te missen want het bracht ook veel energie.

Tot mijn lichaam tegen begon te sputteren.

Afhankelijk zijn van een man: van falen naar vertrouwen

Ik ben afhankelijk van mijn man, there I said it..

En dat in een feminine world, of nog steeds ook wel sterk feministische wereld. But hey, we need both men and women. En zonder deze man heb ik niet kunnen doen wat ik nu doe.

Het ego van een zelfbenoemde coach/therapeut/healer

Ik had de overtuiging dat ik mensen wel kon veranderen in hun allerbeste versie. Dat als ze hulp nodig hadden, ík hen wel kon helpen. Maar dan moest het wel allemaal op mijn manier, want ik wist het beter. Ik was namelijk de coach/therapeut/healer.

Boy, ben ik daarmee even door de mand gevallen.

Vriendschap en kwetsbaarheid

Tijdens een astrologische birth chart reading kreeg ik de uitnodiging om mezelf kwetsbaar op te gaan stellen. Ze zei expliciet uitnodiging, omdat het ergens voor mij toch als en uitdaging voelt. Tijdens de sessie begreep ik haar helemaal. Kon ik haar helemaal volgen en wist ik, dit is inderdaad een uitnodiging voor mij. Helemaal in deze tijd waar de coaches als paddestoelen uit de grond poppen, yes including me.

Alleen niet veel later begon het egostuk in mij, mijn hoofd: Ja maar, kwetsbaar opstellen, kwetsbaar zijn, dat doe je toch al?! Hoe moet je dat nog meer doen?!

Paniek in de tent.

Het proces van niet weten en onzekerheid

Op mijn 38e kon ik de dromen, waar ik als jonge volwassene van droomde, afvinken. Een intens gelukkig gevoel.
Voor een paar dagen…

Daarna volgde de flipside van de coin.