Het terugvinden van de balans tussen mannelijke en vrouwelijke energie: vanuit de man
‘Een echte jongen piept niet.’ Poeh, hoe vaak zal dat, de afgelopen eeuwen, wel niet gezegd zijn tegen jongens. Misschien wel tegen jou. ’Hee joh, stel je niet zo aan. Tranen weg, opstaan, en weer door.’
Huilen mag niet. Dat is het eerste wat er in je jeugd zo’n beetje uit geramd wordt. (Bij meiden ook, maar jongens nog meer). En ik zie het nog steeds om me heen. Het wordt minder. Maar het gebeurd nog steeds.
Dus, jongens/mannen mogen niet huilen. Geen verdriet tonen. Vooral inhouden. Wegslikken. Want huilen en emoties zijn voor meisjes/vrouwen. Dat hoort helemaal niet bij mannen.
Jaloersheid, verdriet (tranen), pijn (mentaal/fysiek/emotioneel), iets spannend vinden, schaamte en wat dacht je van angst. Emoties die vooral aan de vrouw gewijd werden/zijn. Maar mannen hebben ze net zo goed als vrouwen. Alleen hebben mannen geleerd deze te onderdrukken. Waardoor je vaak niet eens weet wat je voelt.
Eerst uit het zich in boosheid en frustratie (wat omgeving angstig maakt). Voordat er bij de lagen eronder gekomen kan worden. Als dat überhaupt al mogelijk is, want die ken je niet dus geen idee wat dat is. En.. slik het maar weer in.
Kortom, er zijn veel mannen die nooit hebben geleerd om zich kwetsbaar op te stellen. Onbewust is er daarmee een knetterdikke muur om het hart gezet. Ter bescherming.
Deze muur kan leiden tot onzekerheid
Hoe zeker en hard de buitenkant er ook uit mag zien. Van binnen kun je je onzeker, leeg en eenzaam voelen. De enige controle die er dan nog is, is leven vanuit het hoofd en in het hoofd. Vanuit logica. Zonder gevoel, intuïtie, verbinding. Alles zelf willen doen: ‘hulp is niet nodig’. Met onbewust een diepe angst om je open te stellen voor een ander, en de ander vooral op afstand te houden. Stel je voor dat je afgewezen kunt worden.
Logisch ook, je hebt het nooit geleerd. Je kwetsbaar opstellen kan levensbedreigend aanvoelen. Je kunt je ego verliezen en het kan je pijn doen.
Uiteindelijk kan dit allemaal tot een numb gevoel leiden.
Gevoelloos. Uitgeschakeld. Niets lijkt je meer te raken. Wat, fast forward, kan leiden tot een burn out of depressie.
Maar.. Net als in de vrouw, zit ook in de man, zowel de mannelijke áls de vrouwelijk energie. En precies die vrouwelijke energie is stevig onderdrukt, mag meer naar boven komen. Om die bepaalde onzekerheid die je voelt, los te kunnen laten. Gevoelens weer te kunnen voelen. Je intuïtie te kunnen volgen. Om je hart open te zetten voor een partner, vrienden of anderen. Kwetsbaar te zijn zonder het gevoel dat je daardoor verliest. Om ook naar het wij te trekken ipv alleen het ik. Om meer vreugde te voelen. En meer creativiteit en inspiratie te laten stromen.
Oftewel, om meer uit het leven te halen. In plaats van het star door te trekken.
De karakteristieken van de divine feminine zijn:
– (hoog)gevoelig
– empathisch vermogen
– anderen willen helpen/verbinden met anderen
– vertrouwen op je intuïtie/hart
– verbinding met de aarde
– eigenwaarde en zelfrespect
Het kan zijn dat jij dit als vrouw leest en jezelf hier ook in herkend. Dit is niet alleen voor mannen. Net als dat mijn vorige blog, niet alleen voor vrouwen is. We hebben als mens allemaal mannelijke en vrouwelijk energie in ons zitten. En daarmee ook een mannen- en vrouwenwond. En precies deze wonden mogen geheeld worden. Of jij nu meer heling nodig hebt uit de vrouwelijke energie of uit de mannelijke energie.
Op het moment dat jij niet meer bij je gevoelens kunt komen. Of je gevoelens eng vindt en liever onderdrukt, weet je dat het anders mag. Ergens heel diep van binnen weet je dat. Als kind ben jij niet geboren om niet te huilen, niet bang te mogen zijn of niet boos te mogen zijn. Nee, je bent geboren om alles te zijn. Om alle emoties te ervaren. Zowel als jongen, als meisje, als man, als vrouw.
Emoties zijn niet alleen vrouwelijk. Zijn er niet om te manipuleren. Emoties zijn er om te ervaren. Net als het leven er is om te ervaren. Niet om te onderdrukken.
Deze switch gaat niet zomaar hup van 1, 2, 3. Daar is tijd voor nodig. Ontdekken. De ene keer gaat het laten gaan van je emoties, en daarbij het voelen van je gevoelens, makkelijk. De andere keer onderdruk je het snel. Weer een andere keer kun je een klein beetje voelen. Het is een proces. Zoals alles een proces is. Stapje voor stapje.
En weet je het even niet meer. Sluit je ogen en ga naar je buik. Naar je rustpunt. Adem rustig in en uit door je buik. Laat je lichaam en hoofd weer tot rust komen. Of loop naar buiten, zet je lijf in beweging (zonder podcast of muziek). Zet je lijf en de emoties letterlijk in beweging.
♡
PS En natuurlijk mag je ook altijd een afspraak plannen ; )