True story: een ode aan de spirituele gave
We zijn nu een maand verder en de eerste teksten zijn gepost. Opnieuw zit ik met mijn laptop op schoot, wachtend wat er uit komt. De angst komt omhoog. Wat als er nou niets uit komt? ‘Ja so be it’, zegt ziel. ‘Dan was dat op dit moment even niet de bedoeling. Dat kan. Maar zet je kanaal maar open en laat het maar naar binnen vloeien. Al typend komen de verhalen vanzelf wel door. Of ga even lezen wat je al geschreven hebt, misschien kun je daar weer op door. Ook altijd lekker. Want holy vrouw, wat hebben we al veel geschreven samen. Jij ziet het niet omdat je mind nog mega aanwezig is. Je denkt dat je alleen maar moet schrijven wat algemeen is. Maar wat als je nu ook persoonlijk gaat schrijven. Want wat jij niet ziet is dat er mega mooie teksten door je heen gaan. Of dit nu persoonlijk of algemeen is. En dat je het allebei mag delen.’
‘En zodra het woord persoonlijk valt, slaat de angst toe. Je keel vliegt op slot en je hart begint te razen. Dat is spannend, dat snap ik. Maar lieve Lin, je mag buiten je comfortzone gaan. Je mag stoppen met je klein houden en verstoppen. Je mag je ruimte gaan pakken. Voorbij de weerstand gaan, en delen wat er allemaal door je heen stroomt. Of dit nu een tekst is die algemeen is of een tekst is die eigenlijk heel persoonlijk is. Waarbij de meest persoonlijke verhalen stiekem het allermooiste zijn. Je gaat namelijk niet altijd door makkelijke tijden. Kijk maar eens naar de afgelopen twee, drie maanden.
Je zei het laatst nog: “Het is net of ik 10x dood ben gegaan.” Het was donker en licht tegelijk. Het ene moment lag je huilend op bed, of zat je met tranen op de bank. Het andere moment had je tranen van geluk. Het kan allemaal naast elkaar bestaan. Ja het was kut, heel kut. En donker, heel donker. Toch kwam het licht ook jouw kant op. Je bent niet gegroeid, je bent jezelf meer en meer gaan herkennen. Herkennen wat de verhalen zijn die jij jezelf verteld. Hoe je er niet mag zijn, niet kunt vertrouwen op jezelf, hoe je jezelf klein houdt. Maar ook herkennen in dat je open staat voor de spirits, voor de zielen om je heen. Dat je de meest mooie readings kunt geven die spot on zijn.’
‘Én juist dat is het stuk wat je je mag herinneren. Ja het donker was nodig om het licht weer te kunnen zien en voelen. Het heeft je laten inzien dat je die oude patronen. Die oude verhalen, die dichtslaande angst, mag loslaten.
Dat het kleine meisje in jou niet meer klein gehouden hoeft te worden. Dat het kleine meisje, wat graag droomde en in haar eigen wereld zat, weer tot leven mag komen. Geconnect met aarde en het universum. Met je baarmoeder en je hart. Like a beam of light.
Lin, je verteld geen fantasieverhalen. Het zijn true stories die jij via readings verteld. Het zijn true shifts die jij via healingen laat gebeuren. En ja, degene die tegenover jou zit moet er uiteindelijk zelf mee aan de slag. Maar laat dat je licht niet indimmen. Laat de angst niet toeslaan. Ga staan voor wie jij bent, voor wat je kunt, en de shifts die je teweeg kunt brengen.
Dan wordt je maar arrogant genoemd. Kun je maar afgewezen worden. Op de brandstapel belanden. We don’t care, and you shouldn’t either. Because it’s just not true!
Het is een waarheid die jij jezelf verteld. Uit angst. Angst voor verandering, voor groei. Angst om te zijn wie je werkelijk bent. Ook al zeg je van niet. Er zit iets in jou wat je altijd klein wilt houden. Dat is je mind, vanuit veiligheid, want verandering heeft mind liever niet.
‘Dus lieve schat, het is tijd voor die verandering. Je weet en voelt het al een tijdje. Ga er ook wat aan doen. Zoals je nu doet, hier zitten en typen. Dat is stap één. Stap twee is delen van dit verhaal. Door de angst heen. Ga dit verhaal maar delen. Stap drie is, elke dag opnieuw dat vuur aanwakkeren. Elke dag opnieuw aan jezelf vertellen dat je mag geloven in jezelf. Dat je mag vertrouwen in jezelf. En dat wat jij doet fucking fantastisch is.
Als er allerlei mensen, (oud) cliënten, buddy’s, tegen jou zeggen dat wat je doorgeeft hun inzichten geeft. Hen helpt in het nemen van de volgende stappen. In het loslaten van hun oude patronen. Waarom geloof je het zelf dan keer op keer niet? Ga geloven lieverd. Ga geloven. Elke dag opnieuw. Ga het voelen. Elke dag opnieuw. Blijf je connecten met je ziel, met ons, zodat wij het keer op keer kunnen zeggen. En je er uiteindelijk niet meer omheen kunt dan het geloven.
Start believing in yourself. It’s time to rise and stand up for yourself’ 
♡