VAN eEn DOFFE BLIK, 

NAAR HELDERE STRALENDE GLIMMENDE OGEN

Altijd alles tot in de puntjes uitgewerkt, zowel qua werkt als qua uiterlijke verzorging, kwam Anna bij mij met de angst om te falen. Maar perfectionisme is toch helemaal niet erg? Tot ze er achter kwam hoeveel druk ze op haarzelf uitoefende. Wat niet alleen maakte dat ze regelmatig met de gedachte rondliep dat ze het niet goed genoeg deed. En het geloof om wat ze graag wilde, nooit zou kunnen bereiken. Het leverde ook lichamelijke klachten op, zoals een drukkend gevoel op haar hart, en continue onder spanning staan. 

Na een aantal sessies ontstond er meer rust in Anna haar hoofd. Waarna er vrij snel ook rust ontstond in haar fysieke lijf en het drukkende gevoel op haar hart weg was. Ze ontwikkelde een gezonde spanning. Wanneer ze iets van haarzelf verlangde wat buiten haar comfortzone lag. En als allerbelangrijkste, ze had het vertrouwen in haarzelf terug. Waardoor ze rustiger en blijer voort kon gaan. 

Sophie heeft een enorm survival instinct. Als iets onbereikbaar lijkt, doet ze er alles aan om het bereikbaar te maken en te behalen. Als klein meisje was haar verteld dat ze niet goed zou kunnen leren of een “goede” baan zou kunnen krijgen. Wat haar aanzette tot een enorme kracht om het de buitenwereld te laten ze dat ze het wél kon halen. Maar hoeveel doelen ze ook haalde, er was altijd dat stemmetje wat haar naar beneden haalde. Dat de doelen voor haar niet mogelijk waren. De angst om te falen, de onzekerheid en het imposter syndrome drukte ze het liefste weg. Om daarna nóg harder te werken, en nóg meer te werken. Vermoeid kwam ze bij me aan. Moe van de strijd, moe in haar lijf, moe van haar eigen ongeloof. 

We hebben naar de angsten en de pijnen gekeken. Blootgelegd wat er omhoog mocht komen. Maar ook naar haar survival instinct, en hoe dit anders ingezet kon worden. De vermoeidheid ebde weg, de energie kwam terug. Met daarmee een creatieve flow. Ze durfde haar intuïtie te volgen, niet vanuit moeten maar vanuit voelen. En het vertrouwen op haarzelf kreeg een enorme boost. 

Zodra de avond viel en het tijd was om naar haar bed te gaan, kwam de angst en nervositeit in Sarah haar lijf omhoog. Wat leidde tot slapeloosheid, en het niet meer goed kunnen functioneren. Zodra Sarah aan slapen dacht, ontstond er overdaad aan energie in haar hoofd en borstgebied. De stress en spanning die zich gedurende de dag in haar lichaam opbouwde kwam s’avonds tot uiting. Rust werd een droom die onhaalbaar leek te zijn. 

Het feit dat ze een control freak was in haar werk, en zeer principieel, hielp niet om aan rust te komen. Collega’s en zij zelf moesten voldoen aan de eisen die zij zelf stelde. 

Samen zijn we gaan kijken waar die controle toch vandaan kwam. Hoe we dat langzaam konden minderen en uiteindelijk loslaten. Uiteindelijk lukte het haar ook om los te laten. De uitkomst los te laten, en te vertrouwen op welke uitkomst ook. Vanuit deze stappen naar vertrouwen, durfde ze steeds meer naar haar gevoel te luisteren. 

Monique groeide als jong meisje op met een strenge vader. Wat haar, gedurende haar leven, een onderliggende gevoel bracht van niet goed genoeg zijn, of niet goed genoeg voelen. Zo deed ze er alles aan om maar niet afgewezen te worden door anderen. Maar wees ze haarzelf daarnaast af, door niet haar ambities te gaan volgen. Zo ontstond het geloof dat ze beter voor een organisatie kon gaan werken dan voor haarzelf. Want hetgeen wat ze kon kwam volledig uit haarzelf, haar eigen kennisbank, waarom zou ze daar geld me mogen en kunnen verdienen? 

Deze stukken lagen bij Monique heel diep, omdat ze er al op jonge leeftijd zo mee te maken kreeg. We zijn langzaam, laag voor laag naar de belemmerende overtuigingen gegaan die haar tegenhielden om haar ambitie te volgen. We hebben extra verbinding met haar lijf gemaakt, door verschillende opdrachten. Waardoor ze steeds meer uit haar hoofd kon komen, en in haarzelf kon gaan geloven. Uiteindelijk kwamen de woorden: ‘Ik ben goed, ik ben open, ik ben zacht’, en kwam het vertrouwen in haarzelf terug. 

Sinds haar 20e was Eva al bezig met diëten en het creëren van een perfect lichaam. Nu was dat niet de focus tijdens onze sessies. Maar de druk die ze haarzelf oplegde, en de belemmerende gedachtes het nooit goed genoeg te doen omdat mensen vroeger tegen haar zeiden dat ze het niet kon. Was een lek aan zelfliefde wat zich uitte in het in controle houden van haar lijf. 

Na ons traject, waarbij we ons voornamelijk gefocust hebben op het verbinden van haar hoofd met de rest van haar lichaam, had ik werkelijk waar een hele andere vrouw tegenover me zitten. Een vrouw vol energie die de woorden ‘Kom maar op met de wereld’ over haar lippen liet glijden. Ze kon weer rust, overzicht, en helderheid ervaren. De sprankeling in haar ogen in haar ogen was weer terug. 

Zodra Kim de sales voor de programma’s in haar bedrijf moest inzetten, begon haar lichaam tegen te spurten en kwam er een verkoudheid, griep, of ander virus voorbij wat haar stillegde. Dat dit steeds weer terug kwam gaf zelfvertrouwen niet bepaald een boost. Laat staan het vertrouwen op dat wat ze graag wilt doen, waar veel lichamelijk weerstand op lijkt te komen. Doe ik dan wel het juiste? 

Waar we tijdens de sessies achter kwamen is dat ze ergens een patroon had gecreëerd dat ze heel hard moet werken, en haar best moet doen om haar programma’s te kunnen verkopen. Haar beste beentje voorzetten zeg maar. Maar ondertussen was ze onrustig in haar lijf en had ze het gevoel dat ze sowieso zou falen. 

Hoe meer we deze patronen naar boven haalden, zagen waar ze vandaan kwamen. Hoe meer het vertrouwen in haarzelf en de programma’s die ze heeft staan, terug kwam. Dat haar intuïtie, die ze feilloos voelde, wel klopte. En dat ze het op haar eigen wijze mag gaan doen, in plaat van hoe anderen het doen. 

Toen Roos bij mij kwam had ze enkele fysieke klachten die totaal niet bij haar leeftijd paste. Als jonge twintiger zou je fysiek nog overal toe in staat moeten en kunnen zijn. Toen we eenmaal onder de fysieke klachten gingen kijken kwam er naar voren hoe sterk haar hoofd continue aanwezig was en hoe klein deze haar hield. Zelfliefde was nagenoeg niet aanwezig. Zo kon ze haarzelf heel klein houden door de neerbuigende stem in haar hoofd die haar liet geloven dat ze niet goed genoeg was, dingen die ze graag wilde doen niet zou kunnen, anderen haar zouden kwetsen door hoe ze zich gedragen had, en dromen dromen blijven want wie was zij om deze waar te maken.

Naar mate de sessies voorderde groeide het vertrouwen in haarzelf gestaag. Er kwam meer rust in haar hoofd. Waardoor er meer vertrouwen in haar lichaam, haarzelf en het leven ontstond. Met als klap op de vuurpijl dat haar dromen absoluut mogelijk waren om waar te maken. En hetgeen ze nu ook aan het doen is. Met een enorme dosis vertrouwen.

Shanti kwam bij mij met een glutenallergie. Ze had gehoord dat ik, met de manier hoe ik werk, fysieke klachten kan verminderen of zelfs verwijderen. Samen zijn we gaan kijken naar wat er onder een glutenallerlgie zit. Elke fysieke klacht volgt uit een mentale en emotionele blokkade. Dat was in deze ook zo, en hetgeen wat er onder lag resoneerde enorm voor Shanti. Zo lag er onder dat ze, ondanks de life changing keuzes die gemaakt had, toch nog heel erg bezig was met aan de verwachtingen van anderen willen voldoen. Ze ondervond teleurstelling en afwijzing van de mensen om haar heen en vond het lastig om haarzelf te erkennen of te uiten. 

Gedurende de sessies kwam er steeds meer vertrouwen in haarzelf, en de stappen die ze heeft gezet en steeds meer durfde te zetten. Zo ontdekte ze dat ze dat ze alleen aan haar eigen verwachtingen hoefde te voldoen, wanneer deze vanuit haar gevoel kwamen. Na de sessies durfde en kon ze meer op haar gevoel vertrouwen. Én, kreeg ze weer vertrouwen in haar lichaam, en werd er pizza gegeten.